Hürriyet

Bumerang - Yazarkafe

28 Ocak 2009 Çarşamba

YER,GÜN,SAAT

yer
aynı yer.
senin
gittiğim dediğin
benim kaldığım
dediğim.
yer
aynı
yer.

gün
aynı gün.
senin
dünün
benim
hala
bugünüm.

saati
senin için çok
geç
benim için çok
erken.

zaten
benim için
hep çok erkendi
sana göre
çok geç kalınmış
saatler.

bir takvim sayfasında,
durmuş bir saat yelkovanında
asılı kalıp
kaldım
zamanın inadına.

bu yüzden işte
içimin çürüyüp
yüzümün
meydan okuması
zamana.

ARAMIZDA KALIRSA SEVİNİRİM

ömrümün
tam ortasında
anneme çocuk,
sana kadın,
kendime yabancı
kaldım,
saçlarımı tarıyorum
gözlerimi kaçırarak
hayatımın
pejmurde
aynasında.

gerçek yüzünü gösteriyor
hayat
ve
her sabah uyandığımda
yüzüme
bir çizik daha
atmış buluyorum
kör falçatasıyla.

yüzümün
aksini
gördüğüm her yerden
kaçtığım için
bu kadar dağınık
saçlarım.

kalırsa
sevinirim
aramızda.