hayata
sığıntısın sen;
içinde
koparamadığın bir çığlıktan
ibaret.
bekleme,
gelmeyecek.
günden güne
unutmaya çalıştığın adam
aslında içten içe
çığ gibi büyüyecek.
ve kurtulma ümidiyle
içinde ki o çığlığı
kopardığında,
yine sen olacaksın kalan
düşürdüğün o çığın altında.
bekleme.
belki de
hiç olmadı.
bu,
yarattığın boşluğun
hayalidir aslında.
hayalden ibaret adamlar,
sadece
hayal kurdururlar insana.
ya içinde ki
koparamadığın çığlıkla
yaşayıp öleceksin,
ya da çığlığını koparıp
kalarak o çığın altında.
ikisi de ölümdür;
biri kabullenmek,
diğeri de çok benzer
intihara.
09.12.2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder