Hürriyet

Bumerang - Yazarkafe

25 Nisan 2008 Cuma

MEHTAP















hayatıma
ne zaman gece inse,
tam ortasına vuran
alabildiğine bir ışık hüzmesi.

ayrılıklarımın
acılarımın
yalnızlığımın
yegane tesellicisi,
acıyla sınanmış hayatımın
bana bıraktığı
eli boş ölme tesellisi.

hayatımda bir çocukluk,
üç beş gençlik yılı
hatırası,
beni sevgisiyle altında bırakan
yürek enkazı.

bir ışık hüzmesi,
Tanrı'nın bana
her nisanın ondokuzunda
doğumgünü hediyesi.

25.04.2008

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Sen ve ben, benim güzel arkadaşım.
Yıllar su gibi akıp giderken, birileri selam deyip, hoşçakal derken diğerleri.
senle ben kalan, bir ağacın kurumaya yüz tutmuş, kırgın, kırılgan iki dalı.
Rüzgar hepmi böle soğuk eser, hep gündüzler böle kısa, geceler avaz avaz soğuk ve uzunmudur böle?
Senle ben bırakırken ardımızda, yan yana, omuz omuza bir hayatı, gelenlere hoşgeldin, gidenler için elveda dilimizde.
Geceye ve karanlığa inat, iyi ve güzel günlere
benim güzel arkadaşım...

Mehtap

Adsız dedi ki...

Merhaba, Bu şiirler yaralı bir kalbin dışa vurumu... Sabır diliyorum sana...