MEHTAP
hayatımane zaman gece inse,tam ortasına vuranalabildiğine bir ışık hüzmesi.ayrılıklarımınacılarımınyalnızlığımınyegane tesellicisi,acıyla sınanmış hayatımınbana bıraktığıeli boş ölme tesellisi.hayatımda bir çocukluk,üç beş gençlik yılıhatırası,beni sevgisiyle altında bırakanyürek enkazı.bir ışık hüzmesi,Tanrı'nın banaher nisanın ondokuzundadoğumgünü hediyesi.25.04.2008
2 yorum:
Sen ve ben, benim güzel arkadaşım.
Yıllar su gibi akıp giderken, birileri selam deyip, hoşçakal derken diğerleri.
senle ben kalan, bir ağacın kurumaya yüz tutmuş, kırgın, kırılgan iki dalı.
Rüzgar hepmi böle soğuk eser, hep gündüzler böle kısa, geceler avaz avaz soğuk ve uzunmudur böle?
Senle ben bırakırken ardımızda, yan yana, omuz omuza bir hayatı, gelenlere hoşgeldin, gidenler için elveda dilimizde.
Geceye ve karanlığa inat, iyi ve güzel günlere
benim güzel arkadaşım...
Mehtap
Merhaba, Bu şiirler yaralı bir kalbin dışa vurumu... Sabır diliyorum sana...
Yorum Gönder